Pracownicy „Porcelany Śląskiej” w Katowicach Bogucicach z pewnością nie spodziewali się takiej frekwencji podczas tegorocznej Nocy Muzeów. A wszystko dlatego, że po raz pierwszy można było zwiedzać zabytkową fabrykę, której początki sięgają roku 1923 i związane są ze spółką Giesche (to oni wybudowali zabytkową dziś dzielnicę Katowic – Giszowiec; warto wspomnieć, że firma rodziny Giesche była jedną z większych w Europie Środkowej!).
Porcelana z tej śląskiej wytwórni znana jest doskonale nie tylko w całej Polsce, ale i na świecie. Dlatego przed bramami wytrwale stały całe tłumy – wiem od znajomych, że ostatnie wycieczki wyszły z terenu fabryki przed 1.00 w nocy! (Organizatorzy planowali skromnie, że ok. 21 wejdą ostatni zwiedzający…)
To była świetna przygoda – z przyjemnością dowiadywałam się, jak „od kuchni” wygląda produkcja tego, w czym pijam później przepyszną kawę, albo na czym kładę ciastko do tejże.
To kolejka chętnych na zwiedzanie – ok. godz. 20.
Pierwszy punkt programu- krótka historia porcelany, krótka historia fabryki.
To dopiero była zabawa! Można było się wyżyć i rozbić o ścianę trochę porcelany – to nawiązanie do przedślubnej tradycji śląskiej, czyli tzw. polterabend.
A to krajobraz po bitwie… Trochę szkoda porcelany 😦
Budynki fabryczne od podwórka.
Formy, formy, formy…
A to formy do filiżankowych uszek.
Wieloletni pracownik firmy, Bogdan Kosak, ceramik i kierownik zakładowej modelarni, pokazuje czajnik przed obróbką termiczną. Po wypaleniu w temperaturze 1380 stopni produkt kurczy się i jest o wiele mniejszy, niż przed włożeniem do pieca! (Gotowy – widoczny po prawej). O panu Kosaku i jego pracy w fabryce porcelany opublikowano artykuł w katowickiej „GW” z 26 kwietnia 2013 r. Artykuł w pdf można przeczytać tutaj: Wystarczy mi urwane ucho.
Tak przygotowuje się formy.
Do wykonywania takich zdobień na porcelanie używane są różnego rodzaju dłutka, ale np. także narzędzia dentystyczne! Na wazon po prawej przenosi się ręcznie wzór z tego płaskiego wzornika widocznego na dole. Misterna robota.
A to już miejsce, gdzie zdobi się wypalone wyroby. Zamoczone wzory nakłada się jak nalepki na talerze – i ponownie do pieca!
To właśnie wzorki na talerze – po wypaleniu zmieniają kolor.
Tutaj można było własnoręcznie ozdobić filiżankę albo talerzyk. Po wypaleniu wyroby trafią do kreatorów – każdy zostawiał nr telefonu przy swoim dziele!
Okazuje się, że zdobienie to wcale nie domena kobiet – chłopcy też chętnie to robili.
Filiżanki ozdabia się ręcznie prawdziwym złotem, tylko płynnym.
Żeby obwódka na kubku była równa potrzeba takiego urządzenia, które obraca się ręcznie podczas zdobienia. I oczywiście wieloletniej praktyki! Pani pracuje tutaj ponad 30 lat…
A tutaj króciutki filmik o tym, jak powstają złote obwódki na naszych filiżankach:
Filiżanka przed wypaleniem (żółta) i po wypaleniu (biała).
Z takich filiżanek pija się w Pałacu Prezydenckim – robione są właśnie w tej fabryce.
A w moim ulubionym radiu – Trójce, do kawy wlewa się mleczko z takiego firmowego mlecznika 🙂
To wzory wszystkich oznakowań porcelany, która produkowana była w tej fabryce. Może i Wy macie ją w domu?
